حمیدرضا فلاح تفتی
حمیدرضا فلاح
آرشیو مطالب آبان ۱۳۹۰ - حمیدرضا فلاح
چندی پیش به نقل یکی از خطبا داستان عجیبی از مرحوم علامه عسکری (ره) شنیدم که بعد از گذشت مدتی کلیپ تصویری این داستان از خود مرحوم علامه عسکری بدستم رسید که خودشان این داستان را نقل می کنند. قضیه از این قراره که در ایامی به مرحوم علامه فشارهای روحی زیادی آمده بود که ایشان مرگ خود را از خداوند خواستار بودند. بعد از گذشت مدتی بی بی دو عالم حضرت فاطمه (سلام الله علیها) در عالمی که خود ایشان می گویند «نمی دانم بیداری بود یا خواب!» به حضور ایشان می آیند. علامه در این کلیپ تصویری قضیه را اینگونه نقل می کنند: خوابیده بودم یه وقت دیدم که اتاق یه روشنایی زردی پیدا شد. مهتاب ولی زرد رنگ. دیدم حضرت زهرا (سلام الله علیها) اومد. پاشدم خودم انداختم پاشو ببوسم نگذاشت. دستش رو داد بوسیدم. گفتم به
دلم مثلِ غروبِ جمعه ها دارد هوایَت را ……… کجا وا کرده ای این بار، گیسوی رهایَت را؟ کجا سَر در گریبان بُردی و یادِ من افتادی ……… که پنهان کرده باشی گریه های هایَت را؟ خیابانِ ولیِ عصر، بی شک جایِ خوبی نیست .. که در بینِ صداها گُم کُنی بُغضِ صدایَت را تو هَم در این غریبستان وطن داریّ و می دانی ………… بریده روزگارِ بی تو صبرِ آشنایَت را نسیمی از نَفَس افتاده ام، از نیل ردّم کن …… رها کن در میانِ خُدعه ی ماران، عصایَت را فقط یک بار از چشمانِ اشک آلودِ من بگذر …… که موجاموج هر پلکم ببوسد جایِ پایَت را گُلِ امّید را در روزِ بی خورشید، خیری نیست …… شب است و می کِشی رویِ سرِ دنیا عبایِت را محمد جواد شاهمرادی