
در دهه ی محرمی گاهی با خودم فکر می کردم که اگر ما در آن روزگار بودیم در جانب کدام سپاه بودیم؟ آیا در سپاه حضرت أباعبدالله (علیه السّلام) بودیم یا سپاه یزیدیان؟ همه ما در عزاداری ها می گوییم «یا لَیتَنى کنتُ مَعکُم فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً» امّا واقعاً آیا اگر در آن زمان بودیم به این شعار خود جامه عمل می پوشاندیم؟! همینطور که در حال فکر بودم به خودم گفتم: آیا الان هم می شود آن جنگ و معرکه کفر و اسلام را تصور کرد. متوجه شدم در زمان ما قابل تصور است. اینگونه به ذهنم رسید که ما هر چه در عمل و رفتارمان مطابق گفتار و رفتار اهل بیت (علیهم السّلام) رفتار کنیم به آنها نزدیک تر و در سپاه آنها هستیم و هر قدمی که به سوی نافرمانی آنها برداریم خود را به سپاه یزیدیان