سؤال: در قرن های اخیر چنین مرسوم بوده است که عامه شیعیان در روز نهم ربیع ـ با توجه به نسبتی که به این روز می دهند ـ توجهی خاص به این روز داشته و مجالسی را در آن تشکیل می داده اند. از صحت و سقم این انتساب که بگذریم آن چه موجب نگرانی است انجام اعمال و گفتار خلاف شرعی است که در بعضی از این مجالس صورت می گیرد و از ساحت فرد مسلمان و شیعه ی اهل بیت (علیهم السّلام) به دور است. و آن چه بر این نگرانی می افزاید وجهه ی شرعی دادن بعضی افراد به این اعمال خلاف شرع است که با بهانه ی «رفع القلم» و… انجام می گیرد. متأسفانه در سالهای اخیر و با امکانات جدیدی هم که به وجود آمده، امکان ضبط تصاویر یا صوت این مجالس برای شرکت کنندگان در آن به سهولت وجود دارد که
سخن امام صادق (علیه السّلام) در وصف کسی که دشمنان حضرتش را در مسجد آشکارا دشنام می داد. به خدمت حضرت صادق (علیه السّلام) عرض شد که: یا ابن رسول اللَّه ما مى بینیم در مسجد مردى را که آشکارا دشنام به دشمنان شما می دهد و نامشان را می برد، آن حضرت فرمود: او را چه شده است؟ خدا لعنتش کند که با این کار ما را در معرض اذیت می اندازد. متن حدیث: وَ قِیلَ لِلصَّادِقِ (عَلَیْهِ السَّلَامُ): یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، إِنَّا نَرَى فِی الْمَسْجِدِ رَجُلًا یُعْلِنُ بِسَبِّ أَعْدَائِکُمْ وَ یُسَمِّیهِمْ. فَقَالَ: «مَا لَهُ- لَعَنَهُ اللَّهُ- یَعْرِضُ بِنَا».[۱] [۱]. شیخ صدوق، الاعتقادات فی دین الإمامیه، ص ۱۰۷
به مناسبت شهادت امام حسن عسکری (علیه السّلام) این حدیث رو تقدیم می کنم. قَالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ الْعَسْکَرِیُّ (علیه السّلام): إِنَّ لِلْقُلُوبِ إِقْبَالًا وَ إِدْبَاراً فَإِذَا أَقْبَلَتْ فَاحْمِلُوهَا عَلَى النَّوَافِلِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ فَاقْصُرُوهَا عَلَى الْفَرَائِض.[۱] ترجمه: دل ها حالت اقبال[۲] و ادبار[۳] دارند. پس آنگاه که دل روی آورد و آمادگی داشت، آنها را بر مستحبّات وادارید و آنگاه که پشت کرد و بی میل بود، آن ها را به واجبات بسنده کنید. البته دو حدیث دیگر شبیه به این حدیث از پیامبر (صلّی الله علیه و آله) و آقا امیرالمؤمنین (علیه السلام) در کتب حدیثی وارد شده است.[۴] [۱]. بحارالأنوار، ج۸۷، ص۴۸ به نقل از فرهنگ جامع سخنان امام حسن عسکری علیه السلام، ص۳۸۴٫ [۲]. روی آوردن(میل داشتن). [۳]. پشت کردن (بی میلی). [۴]. قَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله: إِنَّ لِلْقُلُوبِ إِقْبَالًا وَ إِدْبَاراً
متأسفانه هرساله روز نهمربیعالاوّل، در فاصلهای اندک از هفته ای که نام وحدت اسلامی را بر دوش میکشد، به فرصتی برای دشمنان امّت اسلامی تبدیل می شود تا به وسیله جهالت عدّه ای خاص، وحدت و انسجام مسلمین را هدف قرار داده و با ایجاد تفرقه میان آنان، به اهداف شوم خود نزدیک تر شوند. از اینرو در این نوشتار کوتاه سعی بر آن داریم تا گوشههایی از خسارت های شکل گرفته از جهالت های این روز را به تصویر کشیم. فایل pdf این کتاب، جهت دانلود در سایت قرار داده شد.
قال الرضا (علیه السّلام): مَنْ زَارَنِی عَلَى بُعْدِ دَارِی أَتَیْتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ فِی ثَلَاثَهِ مَوَاطِنَ حَتَّى أُخَلِّصَهُ مِنْ أَهْوَالِهَا إِذَا تَطَایَرَتِ الْکُتُبُ یَمِیناً وَ شِمَالًا وَ عِنْدَ الصِّرَاطِ وَ عِنْدَ الْمِیزَان.[۱] امام رضا (علیه السّلام) فرمودند: هر کس از راه دوری برای زیارت من بیاید در روز قیامت در سه مکان به فریاد او میرسم و او را از ترس و وحشت روز قیامت نجات میدهم. اوّل: هنگامی که نامه اعمال را به دست راست و چپ می دهند. دوّم: هنگام عبور از پل صراط. سوّم: هنگام سنجش اعمال. [۱]. من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۵۸۴٫