ابان گفت: سُلَیم گفت: در حلقه­ای در مسجد رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) حاضر شدم که جز سلمان، ابوذر، مقداد، محمّد بن ابی­بکر، عمر بن ابی­سلمه، قیس بن سعد بن عباده، همه از بنی هاشم بودند. عبّاس به علی (علیه­السّلام) گفت: به نظر شما، چرا عمر، قنفذ را مانند دیگر کارمندانش وادار به پرداخت غرامت نکرد؟

علی (علیه السّلام) نگاهی به اطراف انداخت. چشمانش پر از اشک شد، پس فرمود: این پاداش ضربه  تازیانه­ای بود که به فاطمه (علیها سلام) زد. وقتی فاطمه (علیها سلام) از دنیا رفت، اثر این ضربه همچون بازوبندی روی بازوی او بود.[۱]

[۱]. بحارالأنوار، ج۳۰، صص ۳۰۲- ۳۰۳؛ کتاب سلیم، ج۲، ص۶۷۴؛ عوالم العلوم، ج۱۱، ص۴۱۳ به نقل از ترجمه مأسه الزهرا (علیها سلام)، ص۳۷۸٫