انتقام گیری اهل بیت از قاتلان حضرت زهرا
در روایاتی انتقام گیری اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السّلام) نسبت به قاتلان بی بی دو عالم حضرت زهرا (سلام الله علیها) اینگونه به تصویر کشیده شده است که ما در اینجا دو نمونه را متذکّر می شویم:
امام زمان (ارواحنا فده)
حضرت ولی عصر (عجلاللَّه تعالی فرجه الشریف) در طول عمرش بیش از سایر ائمه مظلومیت مادر را یاد میکند و روزی که ظهور میکند، به مدینه میآید و نالهها و استغاثههای فاطمه (علیهاالسلام) را متذکر میگردد و میگوید: ای مادر! امروز از قاتلانت انتقام میگیرم و آنان را به سزای اعمالشان میرسانم. آنگاه به سراغ قبر قاتلان او (ابوبکر و عمر) آید و با اذن خدا آن دو را زنده میکند و سؤال کند: به چه جرمی مادرم را مصدوم و مجروح کردید؟ بچهاش را کشتید؟ خانهاش را مورد تهاجم قرار دادید؟ سپس با شمشیری که در دست دارد آنان را به قتل میرساند و جسدشان را به آتش میکشد و خاکسترشان را بر باد میدهد…. [۲]
امام جواد (علیه السّلام)
طبری آورده است:
زکریّا بن آدم قمّی گفته است: خدمت امام رضا (علیه السّلام) بودم که امام جواد (علیه السلام) را آورند، در حالی که سنّ شریفش زیر چهار سال بود، پس دست مبارکش را بر زمین نهاد و سر را به طرف آسمان بلند کرد و در اندیشهای دراز فرو رفت، امام رضا (علیه السلام) به او فرمود: فدایت شوم! چه چیز اندیشهات را به درازا کشانید؟
گفت: ظلم و ستمهایی که به مادرم فاطمه روا داشتند! به خدا سوگند! آن دو را از قبر بیرون میکشم، آتش میزنم، ذرّات وجودشان را میپراکنم و به دریا میریزم، پس امام رضا (علیه السّلام) او را به نزد خود طلبید و در آغوش کشید و میان دو چشمش را بوسید و فرمود: پدر و مادرم به فدایت! تو شایسته آن ـ امامت ـ هستی.
ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ
متن عربی حدیث دوّم: عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ هَارُونَ بْنِ مُوسَى عَنْ أَبِیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِیدِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِیِّ عَنْ زَکَرِیَّا بْنِ آدَمَ قَالَ إِنِّی لَعِنْدَ الرِّضَا إِذْ جِیءَ بِأَبِی جَعْفَرٍ ع وَ سِنُّهُ أَقَلُّ مِنْ أَرْبَعِ سِنِینَ فَضَرَبَ بِیَدِهِ إِلَى الْأَرْضِ وَ رَفَعَ رَأْسَهُ إِلَى السَّمَاءِ فَأَطَالَ الْفِکْرَ فَقَالَ لَهُ الرِّضَا ع بِنَفْسِی فَلِمَ طَالَ فِکْرُکَ فَقَالَ فِیمَا صُنِعَ بِأُمِّی فَاطِمَهَ أَمَا وَ اللَّهِ لَأُخْرِجَنَّهُمَا ثُمَّ لَأُحْرِقَنَّهُمَا ثُمَّ لَأُذْرِیَنَّهُمَا ثُمَّ لَأَنْسِفَنَّهُمَا فِی الْیَمِّ نَسْفاً فَاسْتَدْنَاهُ وَ قَبَّلَ بَیْنَ عَیْنَیْهِ ثُمَّ قَالَ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی أَنْتَ لَهَا یَعْنِی الْإِمَامَه. [۱]
[۱]. دلائلالامامه، ۴۰۰ ح۳۵۸، بحار الأنوار، ج۵۰، ص۵۹، ح۹ ۳ به نقل از فرهنگ جامع سخنان امام جواد علیه السلام، ص۳۵٫
[۲]. بحارالأنوار، ج ۵۲، ص۳۸۶٫
سلام بزرگوار خوشحال میشم به وبم سر بزنید و من را از نظراتتون بهره مند کنید.
در پناه آقای خوبی ها پاینده باشید.یاحق…
[پاسخ]
با سلام
خــدا قـوت
دهه بزرگداشت امام هادی علیه السلام در فضای مجازی
۲۲ الی ۳۱ فروردین
منتظر حضور شما هستیم….
یا عــلی مدد
[پاسخ]
سلام بزرگوار خوشحال میشم به وبم سر بزنید و من را از نظراتتون بهره مند کنید..
منبع هم ذکر کردم
[پاسخ]
این الطالب بدم المقتول بکربلا ، این المنصور علی من اعتدی علیه وافتری ،
با سلام، وبلاگتان خوب و مفید است ، دعوت میکنم بما هم سر بزنید تا از نظرات خوبتان بهره مند شویم.
مؤید باشید
[پاسخ]
قَالَ الْمُفَضَّلُ یَا سَیِّدِی ثُمَّ یَسِیرُ الْمَهْدِیُّ إِلَى أَیْنَ قَالَ ع إِلَى مَدِینَهِ جَدِّی رَسُولِ اللَّهِ ص فَإِذَا وَرَدَهَا کَانَ لَهُ فِیهَا مَقَامٌ عَجِیبٌ یَظْهَرُ فِیهِ سُرُورُ الْمُؤْمِنِینَ وَ خِزْیُ الْکَافِرِینَ قَالَ الْمُفَضَّلُ یَا سَیِّدِی مَا هُوَ ذَاکَ قَالَ یَرِدُ إِلَى قَبْرِ جَدِّهِ ص فَیَقُولُ یَا مَعَاشِرَ الْخَلَائِقِ هَذَا قَبْرُ جَدِّی رَسُولِ اللَّهِ ص فَیَقُولُونَ نَعَمْ یَا مَهْدِیَّ آلِ مُحَمَّدٍ فَیَقُولُ وَ مَنْ مَعَهُ فِی الْقَبْرِ فَیَقُولُونَ صَاحِبَاهُ وَ ضَجِیعَاهُ أَبُو بَکْرٍ وَ عُمَرُ فَیَقُولُ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِهِمَا وَ الْخَلَائِقُ کُلُّهُمْ جَمِیعاً یَسْمَعُونَ مَنْ أَبُو بَکْرٍ وَ عُمَرُ وَ کَیْفَ دُفِنَا مِنْ بَیْنِ الْخَلْقِ مَعَ جَدِّی رَسُولِ اللَّهِ ص وَ عَسَى الْمَدْفُونُ غَیْرَهُمَا فَیَقُولُ النَّاسُ یَا مَهْدِیَّ آلِ مُحَمَّدٍ ص مَا هَاهُنَا غَیْرُهُمَا إِنَّهُمَا دُفِنَا مَعَهُ لِأَنَّهُمَا خَلِیفَتَا رَسُولِ اللَّهِ ص وَ أَبَوَا زَوْجَتَیْهِ فَیَقُولُ لِلْخَلْقِ بَعْدَ ثَلَاثٍ أَخْرِجُوهُمَا مِنْ قَبْرَیْهِمَا فَیُخْرَجَانِ غَضَّیْنِ طَرِیَّیْنِ لَمْ یَتَغَیَّرْ خَلْقُهُمَا وَ لَمْ یَشْحُبْ لَوْنُهُمَا
بحارالانوار، ج۵۳، ص ۱۳
فَیَقُولُ هَلْ فِیکُمْ مَنْ یَعْرِفُهُمَا فَیَقُولُونَ نَعْرِفُهُمَا بِالصِّفَهِ وَ لَیْسَ ضَجِیعَا جَدِّکَ غَیْرَهُمَا فَیَقُولُ هَلْ فِیکُمْ أَحَدٌ یَقُولُ غَیْرَ هَذَا أَوْ یَشُکُّ فِیهِمَا فَیَقُولُونَ لَا فَیُؤَخِّرُ إِخْرَاجَهُمَا ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ ثُمَّ یَنْتَشِرُ الْخَبَرُ فِی النَّاسِ وَ یَحْضُرُ الْمَهْدِیُّ وَ یَکْشِفُ الْجُدْرَانَ عَنِ الْقَبْرَیْنِ وَ یَقُولُ لِلنُّقَبَاءِ ابْحَثُوا عَنْهُمَا وَ انْبُشُوهُمَا فَیَبْحَثُونَ بِأَیْدِیهِمْ حَتَّى یَصِلُونَ إِلَیْهِمَا فَیُخْرَجَانِ غَضَّیْنِ طَرِیَّیْنِ کَصُورَتِهِمَا فَیَکْشِفُ عَنْهُمَا أَکْفَانَهُمَا وَ یَأْمُرُ بِرَفْعِهِمَا عَلَى دَوْحَهٍ یَابِسَهٍ نَخِرَهٍ فَیَصْلُبُهُمَا عَلَیْهَا فَتَحْیَا الشَّجَرَهُ وَ تُورِقُ وَ یَطُولُ فَرْعُهَا فَیَقُولُ الْمُرْتَابُونَ مِنْ أَهْلِ وَلَایَتِهِمَا هَذَا وَ اللَّهِ الشَّرَفُ حَقّاً وَ لَقَدْ فُزْنَا بِمَحَبَّتِهِمَا وَ وَلَایَتِهِمَا وَ یُخْبَرُ مَنْ أَخْفَى نَفْسَهُ مِمَّنْ فِی نَفْسِهِ مِقْیَاسُ حَبَّهٍ مِنْ مَحَبَّتِهِمَا وَ وَلَایَتِهِمَا فَیَحْضُرُونَهُمَا وَ یَرَوْنَهُمَا وَ یُفْتَنُونَ بِهِمَا وَ یُنَادِی مُنَادِی الْمَهْدِیِّ ع کُلُّ مَنْ أَحَبَّ صَاحِبَیْ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ ضَجِیعَیْهِ فَلْیَنْفَرِدْ جَانِباً فَتَتَجَزَّأُ الْخَلْقُ جُزْءَیْنِ أَحَدُهُمَا مُوَالٍ وَ الْآخَرُ مُتَبَرِّئٌ مِنْهُمَا فَیَعْرِضُ الْمَهْدِیُّ ع عَلَى أَوْلِیَائِهِمَا الْبَرَاءَهَ مِنْهُمَا فَیَقُولُونَ یَا مَهْدِیَّ آلِ رَسُولِ اللَّهِ ص نَحْنُ لَمْ نَتَبَرَّأْ مِنْهُمَا وَ لَسْنَا نَعْلَمُ أَنَّ لَهُمَا عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَکَ هَذِهِ الْمَنْزِلَهَ وَ هَذَا الَّذِی بَدَا لَنَا مِنْ فَضْلِهِمَا أَ نَتَبَرَّأُ السَّاعَهَ مِنْهُمَا وَ قَدْ رَأَیْنَا مِنْهُمَا مَا رَأَیْنَا فِی هَذَا الْوَقْتِ مِنْ نَضَارَتِهِمَا وَ غَضَاضَتِهِمَا وَ حَیَاهِ الشَّجَرَهِ بِهِمَا بَلْ وَ اللَّهِ نَتَبَرَّأُ مِنْکَ وَ مِمَّنْ آمَنَ بِکَ وَ مَنْ لَا یُؤْمِنُ بِهِمَا وَ مَنْ صَلَبَهُمَا وَ أَخْرَجَهُمَا وَ فَعَلَ بِهِمَا مَا فَعَلَ فَیَأْمُرُ الْمَهْدِیُّ ع رِیحاً سَوْدَاءَ فَتَهُبُّ عَلَیْهِمْ فَتَجْعَلُهُمْ کَأَعْجَازِ نَخْلٍ خَاوِیَهٍ ثُمَّ یَأْمُرُ بِإِنْزَالِهِمَا فَیُنْزَلَانِ إِلَیْهِ فَیُحْیِیهِمَا بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى وَ یَأْمُرُ الْخَلَائِقَ بِالاجْتِمَاعِ ثُمَّ یَقُصُّ عَلَیْهِمْ قَصَصَ فِعَالِهِمَا فِی کُلِّ کُورٍ وَ دُورٍ حَتَّى یَقُصَّ عَلَیْهِمْ
بحارالانوار، ج۵۳، ص ۱۴
قَتْلَ هَابِیلَ بْنِ آدَمَ ع وَ جَمْعَ النَّارِ لِإِبْرَاهِیمَ ع وَ طَرْحَ یُوسُفَ ع فِی الْجُبِّ وَ حَبْسَ یُونُسَ ع فِی الْحُوتِ وَ قَتْلَ یَحْیَى ع وَ صَلْبَ عِیسَى ع وَ عَذَابَ جِرْجِیسَ وَ دَانِیَالَ ع وَ ضَرْبَ سَلْمَانَ الْفَارِسِیِّ وَ إِشْعَالَ النَّارِ عَلَى بَابِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ فَاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ ع لِإِحْرَاقِهِمْ بِهَا وَ ضَرْبَ یَدِ الصِّدِّیقَهِ الْکُبْرَى فَاطِمَهَ بِالسَّوْطِ وَ رَفْسَ بَطْنِهَا وَ إِسْقَاطَهَا مُحَسِّناً وَ سَمَّ الْحَسَنِ ع وَ قَتْلَ الْحُسَیْنِ ع وَ ذَبْحَ أَطْفَالِهِ وَ بَنِی عَمِّهِ وَ أَنْصَارِهِ وَ سَبْیَ ذَرَارِیِّ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ إِرَاقَهَ دِمَاءِ آلِ مُحَمَّدٍ ص وَ کُلِّ دَمٍ سُفِکَ وَ کُلَّ فَرْجٍ نُکِحَ حَرَاماً وَ کُلَّ رَیْنٍ وَ خُبْثٍ وَ فَاحِشَهٍ وَ إِثْمٍ وَ ظُلْمٍ وَ جَوْرٍ وَ غَشْمٍ مُنْذُ عَهْدِ آدَمَ ع إِلَى وَقْتِ قِیَامِ قَائِمِنَا ع کُلُّ ذَلِکَ یُعَدِّدُهُ ع عَلَیْهِمَا وَ یُلْزِمُهُمَا إِیَّاهُ فَیَعْتَرِفَانِ بِهِ ثُمَّ یَأْمُرُ بِهِمَا فَیُقْتَصُّ مِنْهُمَا فِی ذَلِکَ الْوَقْتِ بِمَظَالِمِ مَنْ حَضَرَ ثُمَّ یَصْلُبُهُمَا عَلَى الشَّجَرَهِ وَ یَأْمُرُ نَاراً تَخْرُجُ مِنَ الْأَرْضِ فَتُحْرِقُهُمَا وَ الشَّجَرَهَ ثُمَّ یَأْمُرُ رِیحاً فَتَنْسِفُهُمَا فِی الْیَمِّ نَسْفاً قَالَ الْمُفَضَّلُ یَا سَیِّدِی ذَلِکَ آخِرُ عَذَابِهِمَا قَالَ هَیْهَاتَ یَا مُفَضَّلُ وَ اللَّهِ لَیُرَدَّنَّ وَ لَیَحْضُرَنَّ السَّیِّدُ الْأَکْبَرُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ الصِّدِّیقُ الْأَکْبَرُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ فَاطِمَهُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ وَ الْأَئِمَّهُ ع وَ کُلُّ مَنْ مَحَضَ الْإِیمَانَ مَحْضاً أَوْ مَحَضَ الْکُفْرَ مَحْضاً وَ لَیَقْتَصَّنَّ مِنْهُمَا لِجَمِیعِهِمْ حَتَّى إِنَّهُمَا لَیُقْتَلَانِ فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ لَیْلَهٍ أَلْفَ قَتْلَهٍ وَ یُرَدَّانِ إِلَى مَا شَاءَ رَبُّهُمَا ثُمَّ یَسِیرُ الْمَهْدِیُّ ع إِلَى الْکُوفَهِ وَ یَنْزِلُ مَا بَیْنَ الْکُوفَهِ وَ النَّجَفِ وَ عِنْدَهُ أَصْحَابُهُ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ سِتَّهٌ وَ أَرْبَعُونَ أَلْفاً مِنَ الْمَلَائِکَهِ وَ سِتَّهُ آلَافٍ مِنَ الْجِنِّ وَ النُّقَبَاءُ ثَلَاثُمِائَهٍ وَ ثَلَاثَهَ عَشَرَ نَفْساً قَالَ الْمُفَضَّلُ یَا سَیِّدِی کَیْفَ تَکُونُ دَارُ الْفَاسِقِینَ فِی ذَلِکَ الْوَقْتِ قَالَ فِی لَعْنَهِ اللَّهِ وَ سَخَطِهِ تُخْرِبُهَا الْفِتَنُ وَ تَتْرُکُهَا جَمَّاءَ فَالْوَیْلُ لَهَا وَ لِمَنْ بِهَا کُلُّ الْوَیْلِ مِنَ الرَّایَاتِ الصُّفْرِ وَ رَایَاتِ الْمَغْرِبِ وَ مَنْ یَجْلِبُ الْجَزِیرَهَ وَ مِنَ الرَّایَاتِ الَّتِی تَسِیرُ إِلَیْهَا مِنْ کُلِّ قَرِیبٍ أَوْ بَعِیدٍ
بحارالانوار، ج۵۳، ص ۱۵
[پاسخ]
سلام برادر فلاح ، با عرض تسلیت ایام شهادت حضرت فاطمه سلام الله علیها ، بنده نتوانستم در بلاگفا وبلاگ جدیدم را ایجاد نمایم ، بنابراین در پارسی بلاگ اقدام نمودم ، عنوان وبلاگ : سرچشمه ادب و عرفان : وب ویژه تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید است ، خوشحال میشوم بما سر بزنید و با نظرات ارزشمندتان ما را یاری فرمائید . متشکرم مؤید باشید
[پاسخ]
سلام برادر
خسته نباشید
هر حقیقت گفتنی نیست
آیا میدانید با این حرف چند نفر از برادران شیعه در جهان کشته می شود
نه! هرگز نمی توانی تصور کنی چون در ایران زندگی می کنی و برای بعضی ها مهم نیست بر سر دیگران چه می آید.
ــــــــــــــــــ
پاسخ: با عرض سلام و ادب.
ایذاء و ضربه به بی بی دو عالم حضرت فاطمه (سلام الله علیها) توسط آن دو نفر امری مسلّم در نزد شیعیان می باشد و این مسئله نه تنها در کتب شیعه بلکه در کتابهای مختلف و معتبر عامّه به آن تصریح شده و امری انکار ناپذیر می باشد. بنده همانند شما اعتقاد کامل نسبت به این مسئله دارم که باید از هر گونه حرکت که سبب جریحه دار شدن احساسات عامه و اهانت به مقدسات آنها می شود پرهیز نمود زیرا همانطور که فرمودید گاهی سبب ضربه به شیعیان و محبان امیرالمؤمنین (علیه السلام) می شود اما ما نمی توانیم همه حقائق را پنهان کنیم و از نشر معارف و مظلومیت اهل بیت (علیهم السّلام) عقب نشینی کنیم. همانطور که گفتم این نکته را توجه داشته باشید که خیلی از این مسائل در کتب معتبر خودشان به آن تصریح شده.
موفق و مؤید باشید.
[پاسخ]
سلام و ادب
سؤالی داشتم:
مگر انتقام گرفتن کار بدی نیست؟
پس چرا به امام زمان می گویند منتقم فاطمه
[پاسخ]
حمیدرضا پاسخ در تاريخ فروردین 29ام, 1394 2:30 ب.ظ:
سلام و عرض احترام.
هر انتقامی قبیح نیست مخصوصاً انتقام اگر برحق باشد و حقی بزرگ مثل امامت امیرالمؤمنین علیه السلام که از سوی خداوند متعال تعیین شده و توسط اهل سقیفه غصب شده باشد این انتقام دیگر قبیح نخواهد بود!
مثالی برای روشن شدم موضوع بزنم؛ اگر یتیمی را به ناحق سیلی بزنی این عمل قبیح است اما اگر همین یتیم دزدی بکند و او را برای تأدیب سیلی بزنی دیگر قبیح نخواهد بود و امری حسن خواهد بود!
موفق و پیروز باشید
[پاسخ]
بسیارتشکر اجرک الله
[پاسخ]
سلام بسیارتشکر
اجرک الله
[پاسخ]