درد و دل امیرالمؤمنین در فراق بی بی فاطمه (قسمت اول)
حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: آن دو (حسنین علیهما السّلام) را از روی سینه مادرشان بلند کرده و شروع به بستن کفن نمودم و در آن لحظه این ابیات را می خواندم:
فِرَاقُکِ أَعْظَمُ الْأَشْیَاءِ عِنْدِی وَ فَقْدُکِ فَاطِمُ أَدْهَى الثُّکُولِ
سَأَبْکِی حَسْرَهً وَ أَنُوحُ شَجْواً عَلَى خَلٍّ مَضَى أَسْنَى سَبِیلٍ
أَلَا یَا عَیْنُ جُودِی وَ أَسْعِدِینِی فَحُزْنِی دَائِمٌ أَبْکِی خَلِیلِی
ترجمه:
مفارفت و جدایی تو بزرگترین چیز در نزد من است و از دست دادن تو دشوارترین مصائب است ای فاطمه!
از روی حسرت خواهم گریست و با اندوه و غم، ناله خواهم زد به خاطر دوستی که به روشن ترین راه حرکت کرد.
ای دیده فرو ریز و بخشش کن و مرا یاری ده! اندوه من همیشگی است و بر دوستم می گریم.[۱]
________________________________________
[۱]. بحارالأنوار، ج۴۳، ص۱۸۰-۱۷۴ به نقل از فاطمه الزهرا (سلام الله علیها) سرور دل پیامبر(صلی الله علیه و آله)، ص۶۵۰٫
سلام برادر حمیدرضا
بعد از هک وبلاگم توسط بعضی از دوستان،تصمیم به افتتاح وبلاگی با نام
افســـــر ســـایــبــری
کردم.
لطفا مارو با همین اسم بلینکید و بهم اطلاع بدید تا لوگو شمارو قرار بدم
یاعلی
[پاسخ]