قطب الدین راوندى گوید: روایت شده:

وقتى فاطمه (علیها السّلام) از دنیا رحلت نمود امّ ایمن (خادمه بی بی فاطمه) سوگند خورد که در مدینه نماند، زیرا طاقت دیدن آن مواضع و محل‏هایى که فاطمه را در آنجا دیده بود نداشت، لذا از مدینه خارج شد و به سوى مکّه حرکت کرد، در بین راه آب او تمام و تشنگى بر او غلبه کرد پس دستان خود را به سوى آسمان بلند کرده و گفت: «پروردگارا! من خدمتکار حضرت فاطمه هستم، آیا مى‏خواهى مرا به واسطه عطش و در حال تشنگى بمیرانى؟ در این حال خداوند متعالى دلوى آب از آسمان براى او فرستاد و او از آن آب نوشید و هفت سال از آب و غذا بى‏نیاز گردید، و مردم او را در روز بسیار گرم به دنبال کارهایى مى‏فرستادند ولى او هرگز تشنه نمى‏شد.» [۱]

قبل از اینکه متن عربی حدیث را بنویسم بنگرید که مقام  و فضیلت کسی که نوکر و غلام بی بی فاطمه زهرا (سلام الله علیها) باشد چگونه است در دنیا! در دنیا که اینگونه است در آخرت چگونه خواهد بود! پس ای شیعه فاطمه بدان که هر قدمی که برای نوکری این خاندان کرم را برداری ـ حال در هر موضوعی می تواند باشد چه شعائر مذهب و چه امور دیگر که مصداق امداد اهل بیت باشد ـ در دنیای مقام و جایگاه تو همانند امّ أیمن خواهد بود چرا که پیامبر (صلّی الله علیه و آله) فرمودند: دخترم! تمام بدبختی برای کسی است که به تو ظلم کرده و خوشبختی بزرگ و عاقبت بخیری برای کسی است که تو را یاری کرده است. [۱]

 ‏بنابراین ای کسی که این مطلب را می خوانی به هر طریقی که می­توانی دختر و مذهب اور را یاری ده و عُمر خود را برای نوکری هر کسی قرار مده.

متن عربی حدیث:

الخرائج[۳] رُوِیَ أَنَّ أُمَّ أَیْمَنَ لَمَّا تُوُفِّیَتْ فَاطِمَهُ حَلَفَتْ أَنْ لَا تَکُونَ بِالْمَدِینَهِ إِذْ لَا تُطِیقُ أَنْ تَنْظُرَ إِلَى مَوَاضِعَ کَانَتْ بِهَا فَخَرَجَتْ إِلَى مَکَّهَ فَلَمَّا کَانَتْ فِی بَعْضِ الطَّرِیقِ عَطِشَتْ عَطَشاً شَدِیداً فَرَفَعَتْ یَدَیْهَا قَالَتْ یَا رَبِّ أَنَا خَادِمَهُ فَاطِمَهَ تَقْتُلُنِی عَطَشاً فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَلَیْهَا دَلْواً مِنَ السَّمَاءِ فَشَرِبَتْ فَلَمْ تَحْتَجْ إِلَى الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ سَبْعَ سِنِینَ وَ کَانَ النَّاسُ یَبْعَثُونَهَا فِی الْیَوْمِ الشَّدِیدِ الْحَرِّ فَمَا یُصِیبُهَا عَطَشٌ.

[۱]. زندگانى حضرت زهرا علیها السلام(محمد روحانى على آباد)، ص: ۲۲۳٫ و مراجعه شود به: – مناقب ابن شهرآشوب، ج ۳ ص ۳۸۶- الاصابه، ج ۴ ص ۴۱۶، شبیه به آن است- عوالم العلوم، ج ۱۱ ص ۷۶ ح ۵- بحار الانوار، ج ۴۳ ص ۴۶ شماره ۴۵٫

[۲]. یَا ابْنَتِی لَقَدْ أَخْبَرَنِی جَبْرَئِیلُ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنَّکِ أَوَّلُ مَنْ تَلْحَقُنِی مِنْ أَهْلِ بَیْتِی فَالْوَیْلُ کُلُّهُ لِمَنْ ظَلَمَکِ وَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ لِمَنْ نَصَرَک‏. (بحار الأنوار ، ج‏۴۳، ص۲۲۷)

[۳]. الخرائج و الجرائح، ج ۲ ص ۵۳۰ شماره ۵٫