بسم الله الرحمن الرحیم

خداوندا دل سپردن به تو و کنده شدن از ما سوی الله ، و دلبستن به قرآن و عترت اهل بیت نبوتت علیهم صلوات الله که آینه جمال و جلالند ، چه شهد شیرینی است که تنها نصیب خاصان درگهت گشته و آنرا با همه دنیا و ما فیها معاوضه نکرده و نمی کنند.

چه سرها بخاطر این سرسپردگی بر نیزه شد، و چه قلبها آماج تیرها گشت و پاره پاره شد و بخون تپید، لیک از ذکر تو باز نماند. چه دستها قلم شد، اما از دامان وحدانیت کبریاییت جدا نگشت و چه پاها پر آبله گردید و از راه تو باز نیاستاد. چه میثم ها به دار کشیده شدند و دست از سرداری برنداشتند و چه حبیبها و مسلم ها سپر بلا گشته و پنجره آبشار خون شدند و دست از حمایتت برنداشتند.

حمد و سپاس خدای را که ملت بزرگ ما در پناه ولایت علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیه والثناء، یکی پس از دیگری امتحانات و ابتلائات خفی و جلی را پشت سر گذاشت و چون سرداران و آیینه داران حریم حرمت جبروتیت، دلدادگان علوی و تر دامنان حسینی و ره پویان مهدوی، هرگز دچار حیرت و سردرگمی نشدند، چرا که طریقت و حقیقت و شریعت ما هرگز گم شدنی نیست و پرتو انوار نورانی ولایت مولایمان حضرت بقیه الله الاعظم ارواحنا فداه سرتاسر آن را چون روز روشن، آفتاب عالمتاب است و ولایت مطلقه فقیه نیز، آیینه گردان آن ذوات مقدسه و نگهبان حریم بندگی و عبودیت بوده و هست.

شهید حسین غفاری که ۲۷ مرداد سالگرد شهادت اوست، در ماه مبارک رمضان دو سال پیش (۱۳۸۹ – ۱۴۳۱) پس از چهار سال نبرد با اشرار و گروهکهای ضد انقلابی و افراطی و خون آشام شرق کشور در کسوت سرباز گمنام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، عاشقانه به آغوش معشوق پر کشید و پدری پیر، خسته و دلشکسته را با انبوهی از نامردیها و ناجوانمردیها تنها گذاشت، تنها یکی از کوچکترین آن سرداران ولایتمدار بود که در پرتو نورانی ولایت محمد و آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین و ولایت مطلقه فقیه یک شبه ره صد ساله پیمود و چون نورافکنی روشنگر راه عاشقان سر از پانشناخته حریم دوست گشت.

آنچه حسین عزیز را به این سرعت و در عنفوان جوانی رزمنده ای شجاع، عاشقی دلسوخته و مجاهدی کم نظیر ساخت از چند چیز خارج نبوده که اگر هرکس، خصوصاً جوانان و نوجوانان  به آن تمسک جویند قطعاً به حریم خلوتش راه خواهد یافت.

اولین عامل موفقیت این سرباز بسیجی راه ولایت، رعایت حلال و حرام الهی بود که من بارها به آن غبطه خورده و  می خورم.

دومین سبب پرکشیدن یک انسان زمینی به آسمان آشنایی، معرفت، محبت و مودت به آستان مقدس اهل بیت و توسل دائمی به آن ذوات مقدسه خصوصاً حضرت اباعبدالله الحسین و مادر پهلو شکسته همه ما حضرت فاطمه زهرا علیهم السلام بود. زیارت عاشورای حسین عزیز که در سالهای آخر زندگی حتی به روزی دو بار هم می رسید، موجب حیرت دوستان و بستگان بود .

سومین و شاید مهمترین علت سبقت نوجوانی کم سن و سال از پیران راه رفته و دلخسته گردید، شناخت، محبت و اطاعت محض از مولایمان مقام معظم رهبری روحی فداه بود که یک لحظه ذکر نامش از لبان آن شهید سعید بر نیافتاد.

و چهارمین راهنمای طریقت آن سعید فی بطن الله خدمت به مردم خصوصاً کسانیکه با سیلی صورت خویش را سرخ نگه می دارند، از فرط فقر و نداری می سوزند و می سازند بود که حسین و دوستانش مخفیانه آنها را می یافتند و از اندک بهره دنیایی خود آنها را هم بهره مند می ساختند . طوری که بعد از شهادتش توانستند او را بشناسند.

و نهایت اینکه آنچه مرا تا روز قیامت شرمنده او کرده و بی تاب تکرار یکبارش، احترام، محبت و عشق عجیب به پدر و مادر و خواهرانش بود .

خداوندا ترا بخاطر همه محبتها و عنایاتی که در حق من و خانواده ام فرمودید می ستایم، خود شاهدی که ذکر شب و روز ما این بوده و هست که :

خدایا! دل ما را مالا مال از عشق خودت و اهل بیت پیامبر علیهم السلام گردان و محبت غیر خودت و اهل بیت را از دل همه ما بیرون کن.

آمین یا رب العالمین

محمّد غفاری نژاد