شیخ طوسی (رحمه الله علیه) با سند خود از محمدبن حسن بن میمون چنین نقل می کند:

 نامه ای به امام حسن عسکری (علیه السّلام) نوشتم و از تنگدستی شکایت کردم. سپس پیش خود گفتم: مگر امام صادق (علیه السّلام) نفرموده است که تنگدستی با ما بهتر است از ثروتمندی با دشمن ما، و کشته شدن با ما بهتر از زندگی با دشمنان ما؟

جواب چنین آمد: خداوند متعال، دوستان ما را آنگاه که گناهانشان افزون گشت، با فقر می آزماید و گاهی از بسیاری در می گذرد و سخن همان است که با خود گفتی: فقر با ما بهتر از ثروتمندی با دشمن ماست و ما پناه آنیم که به ما پناه آورد و فروغ آنیم که از ما فروغ گیرد و نگهدار آنیم که به سبب ما عصمت جوید. هر که ما را دوست بدارد، در والاترین رتبه با ما خواهد بود و هر که از ما گمراه و کنار باشد، به سوی آتش است.[۱]

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ