اعمال مشترک شب های قدر
۱٫ اول غسل است علامه مجلسى (رحمه الله علیه) فرموده که غسل این شبها را مقارن غروب آفتاب کردن بهتر است که نماز شام را با غسل بخواند.
۲٫ دو رکعت نماز است در هر رکعت بعد از حمد هفت مرتبه توحید بخواند و بعد از فراغ هفتاد مرتبه «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» بگوید. در روایت نبوى (صلى الله علیه و آله) است که از جاى خود برنخیزد تا حق تعالى او را و پدر و مادرش را بیامرزد.
۳٫ قرآن مجید را بگشاید و بگذارد در مقابل خود و بگوید:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکِتَابِکَ الْمُنْزَلِ وَ مَا فِیهِ
بار خدایا من از تو درخواست مىکنم به کتاب نازل شده تو و به حق آنچه در آن است
وَ فِیهِ اسْمُکَ الْأَکْبَرُ وَ أَسْمَاؤُکَ الْحُسْنَى وَ مَا یُخَافُ وَ یُرْجَى أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ
و در آن نام بزرگ و نامهاى نیکوى توست و آنچه بیم و امید است که مرا از آزادشدگان خود از آتش قرار دهى
پس هر حاجت که دارد بخواهد.
۴٫ بعد از آن مصحف شریف را بگیرد و بر سر بگذارد و بگوید:
اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِیهِ
خدایا به حق این قرآن و به حق کسى که به او فرستادى آن را و به حق هر مؤمنى که در آن او را ستودى
وَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ فَلاَ أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّکَ مِنْکَ
و به حق تو بر آنها که احدى شناساتر به حق تو از خودت نیست
پس ده مرتبه بگوید:
بِکَ یَا اللَّهُ *** و ده مرتبه بِمُحَمَّدٍ *** و ده مرتبه بِعَلِیٍ *** و ده مرتبه بِفَاطِمَهَ *** و ده مرتبه بِالْحَسَنِ *** و ده مرتبه بِالْحُسَیْنِ *** و ده مرتبه بِعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ *** و ده مرتبه بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍ *** و ده مرتبه بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ *** و ده مرتبه بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ *** و ده مرتبه بِعَلِیِّ بْنِ مُوسَى *** و ده مرتبه بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍ ***و ده مرتبه بِعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ *** و ده مرتبه بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍ *** و ده مرتبه بِالْحُجَّهِ.
پس هر حاجت که دارى طلب کن.
۵٫ زیارت کند امام حسین (علیه السلام) را. در خبر است که چون شب قدر مىشود منادى از آسمان هفتم ندا مىکند از بطنان عرش که حق تعالى آمرزید هر که را که به زیارت قبر حسین (علیه السلام) آمده.
۶٫ احیا بدارد این شبها را. همانا روایت شده هر که احیا کند شب قدر را گناهان او آمرزیده شود هرچند به عدد ستارگان آسمان و سنگینی کوه ها و وزن دریاها باشد.
۷٫ صد رکعت نماز بخواند که فضیلت بسیار دارد و افضل آن است که در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه توحید بخواند.
۸٫ و این دعا را کفعمى از امام زین العابدین (علیه السلام) روایت کرده که در این شبها مىخوانده در حال قیام و قعود و رکوع و سجود:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَمْسَیْتُ لَکَ عَبْداً دَاخِراً لاَ أَمْلِکُ لِنَفْسِی نَفْعاً وَ لاَ ضَرّاً وَ لاَ أَصْرِفُ عَنْهَا سُوءاً
بار خدایا من شام کردم بندهاى آستان بوست که مالک سود و زیانى نیستم و نتوانم از خود بدى را بگردانم بدان
أَشْهَدُ بِذَلِکَ عَلَى نَفْسِی وَ أَعْتَرِفُ لَکَ بِضَعْفِ قُوَّتِی وَ قِلَّهِ حِیلَتِی
بر خود گواهى مىدهم و به آستان تو به ناتوانى و بیچارگى خود اعتراف مىکنم
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْجِزْ لِی مَا وَعَدْتَنِی وَ جَمِیعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِنَ الْمَغْفِرَهِ فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ
پس بر محمد (صلی الله علیه و اله) و آل محمد (علیهم السلام) درود فرست و به منو همه مؤمنین و مؤمنات آنچه از آمرزش در این شب وعده فرمودى وفا کن
وَ أَتْمِمْ عَلَیَّ مَا آتَیْتَنِی فَإِنِّی عَبْدُکَ الْمِسْکِینُ الْمُسْتَکِینُ الضَّعِیفُ الْفَقِیرُ الْمَهِینُ
و آنچه بر من مرحمت فرمودى تمام و کمال گردان زیرا که من بنده مسکین و مستمند و ناتوان و درویش و خوار توام
اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْنِی نَاسِیاً لِذِکْرِکَ فِیمَا أَوْلَیْتَنِی وَ لاَ (غَافِلاً) لِإِحْسَانِکَ فِیمَا أَعْطَیْتَنِی وَ لاَ آیِساً مِنْ إِجَابَتِکَ
بار خدایا مرا از یادت فراموش کار مگردان در آنچه به من عطا کردى و نه از احسانت در آنچه به من دادى و نه نومید از اجابتت
وَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّی فِی سَرَّاءَ (کُنْتُ) أَوْ ضَرَّاءَ أَوْ شِدَّهٍ أَوْ رَخَاءٍ
و اگر چه کندى باشد بر من در نهان باشم یا در زیان یا سختى یا آسایش
أَوْ عَافِیَهٍ أَوْ بَلاَءٍ أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاءِ
یا عافیت یا بلاء یا در تنگى یا در نعمت بدرستى که تو شنواى دعایى
۹٫ علامه مجلسى (رحمه الله علیه) فرموده که بهترین اعمال در این شبها طلب آمرزش و دعا از براى مطالب دنیا و آخرت خود و پدر و مادر و خویشان خود و برادران مؤمن زنده و مرده ایشان است.
۱۰٫ و اذکار و صلوات بر محمد و آل محمد (علیهم السلام) آنچه مقدور شود:(اللهم صل على محمد و آل محمد)
۱۱٫ و روایت شده که خدمت حضرت رسول (صلى الله علیه و آله) عرض شد که اگر من درک کردم شب قدر را چه از خداوند خود بخواهم فرمود عافیت را.[۱]
[۱]. مفاتیح الجنان، شیخ عبّاس قمی.