روزی معاویه از کسانی که در مجلسش بودند پرسید: چه کسی اولی و سزاوار به امامت است؟ گفتند: تو اولی و سزاواری!! گفت: نه؛ «أولی الناس بهذا الامر علی بن الحسین بن علی، جده رسول الله، و فیه شجاعه بنی هاشم، و سخاء بنی امیه، و زهو ثقیف»؛ سزاوارترین مردم به امامت، علی بن الحسین است که جد او رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می باشد و در او شجاعت بنی هاشم، سخاوت بنی امیه (!!!)[۱] و بزرگی و خوشرویی بنی ثقیف جمع می باشد. ابوالفرج اصفهانی می گوید: مراد معاویه، از علی بن الحسین (علیهماالسلام) همین علی (علیهالسلام) مقتول است.[۲] [۱]. پر واضح است که معاویه، آن منافق حیله گر منظورش از این توصیف، بیان صفت سخاوت است که می خواهد برای خاندان ستمگر امیه ثابت نماید، وگرنه ستم ها و جنایات او روی تاریخ
… ادامه مطلب …
