قطب الدين راوندى گويد: روايت شده:

وقتى فاطمه (عليها السّلام) از دنيا رحلت نمود امّ ايمن (خادمة بی بی فاطمه) سوگند خورد كه در مدينه نماند، زيرا طاقت ديدن آن مواضع و محل‏هايى كه فاطمه را در آنجا ديده بود نداشت، لذا از مدينه خارج شد و به سوى مكّه حركت كرد، در بين راه آب او تمام و تشنگى بر او غلبه كرد پس دستان خود را به سوى آسمان بلند كرده و گفت: «پروردگارا! من خدمتكار حضرت فاطمه هستم، آيا مى‏خواهى مرا به واسطه عطش و در حال تشنگى بميرانى؟ در اين حال خداوند متعالى دلوى آب از آسمان براى او فرستاد و او از آن آب نوشيد و هفت سال از آب و غذا بى‏نياز گرديد، و مردم او را در روز بسيار گرم به دنبال كارهايى مى‏فرستادند ولى او هرگز تشنه نمى‏شد.» [1]

قبل از اینکه متن عربی حدیث را بنویسم بنگرید که مقام  و فضیلت کسی که نوکر و غلام بی بی فاطمه زهرا (سلام الله علیها) باشد چگونه است در دنیا! در دنیا که اینگونه است در آخرت چگونه خواهد بود! پس ای شیعه فاطمه بدان که هر قدمی که برای نوکری این خاندان کرم را برداری ـ حال در هر موضوعی می تواند باشد چه شعائر مذهب و چه امور دیگر که مصداق امداد اهل بیت باشد ـ در دنیای مقام و جایگاه تو همانند امّ أیمن خواهد بود چرا که پیامبر (صلّی الله علیه و آله) فرمودند: دخترم! تمام بدبختی برای کسی است که به تو ظلم کرده و خوشبختی بزرگ و عاقبت بخیری برای کسی است که تو را یاری کرده است. [1]

 ‏بنابراین ای کسی که این مطلب را می خوانی به هر طریقی که می­توانی دختر و مذهب اور را یاری ده و عُمر خود را برای نوکری هر کسی قرار مده.

متن عربی حدیث:

الخرائج[3] رُوِيَ أَنَّ أُمَّ أَيْمَنَ لَمَّا تُوُفِّيَتْ فَاطِمَةُ حَلَفَتْ أَنْ لَا تَكُونَ بِالْمَدِينَةِ إِذْ لَا تُطِيقُ أَنْ تَنْظُرَ إِلَى مَوَاضِعَ كَانَتْ بِهَا فَخَرَجَتْ إِلَى مَكَّةَ فَلَمَّا كَانَتْ فِي بَعْضِ الطَّرِيقِ عَطِشَتْ عَطَشاً شَدِيداً فَرَفَعَتْ يَدَيْهَا قَالَتْ يَا رَبِّ أَنَا خَادِمَةُ فَاطِمَةَ تَقْتُلُنِي عَطَشاً فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَلَيْهَا دَلْواً مِنَ السَّمَاءِ فَشَرِبَتْ فَلَمْ تَحْتَجْ إِلَى الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ سَبْعَ سِنِينَ وَ كَانَ النَّاسُ يَبْعَثُونَهَا فِي الْيَوْمِ الشَّدِيدِ الْحَرِّ فَمَا يُصِيبُهَا عَطَشٌ.

[1]. زندگانى حضرت زهرا عليها السلام(محمد روحانى على آباد)، ص: 223. و مراجعه شود به: – مناقب ابن شهرآشوب، ج 3 ص 386- الاصابة، ج 4 ص 416، شبيه به آن است- عوالم العلوم، ج 11 ص 76 ح 5- بحار الانوار، ج 43 ص 46 شماره 45.

[2]. يَا ابْنَتِي لَقَدْ أَخْبَرَنِي جَبْرَئِيلُ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنَّكِ أَوَّلُ مَنْ تَلْحَقُنِي مِنْ أَهْلِ بَيْتِي فَالْوَيْلُ كُلُّهُ لِمَنْ ظَلَمَكِ وَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ لِمَنْ نَصَرَك‏. (بحار الأنوار ، ج‏43، ص227)

[3]. الخرائج و الجرائح، ج 2 ص 530 شماره 5.