مرحوم شهید حضرت آیت الله دستغیب (ره) در کتاب شریف «گناهان کبیره» داستان عجبیب و بُهت آوری از ستاریت و پرده پوشی خداوند نسبت به مسلمانی که شرب خمر می کرد، نقل می کند.

ایشان این داستان را اینگونه نقل کرده است: در كتاب مصابيح القلوب سبزوارى است كه چون آيه ی تحريم خمر نازل شد[1]، منادى رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله ندا داد: كسى نبايد خمر بنوشد!

روزى اتفاق افتاد كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله از كوچه‌ اى عبور مى‌ فرمود و مرد مسلمانى كه شيشه شراب به دست داشت، وارد آن كوچه شد. چون رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله را ديد كه مى ‌آيد، سخت ترسيد، گفت: خدايا توبه كردم كه ديگر خمر نخورم، مرا رسوا نكن! چون نزديك به آن حضرت شد، حضرت فرمود: در اين شيشه چيست؟ گفت: سركه است! آن حضرت دست مبارک خود را جلو آورد و فرمود: قدرى در دست من بريز! پس ريخت، ديد سركه است. آن مرد گريست و گفت: يا رسول اللّه، قسم به خدا كه سركه نبود بلكه خمر بود ولى توبه كردم و از خدا خواستم كه مرا رسوا نكند، چنين شد. آن حضرت فرمود: چنين است هركس توبه كند، خداوند سيئات او را به حسنات مبدل مى‌ فرمايد: فَأُوْلئِكَ يُبَدِّلُ اَللّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ[2].[3]

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[1] . يَسَْلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ  قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُمَا أَكْبرَُ مِن نَّفْعِهِمَا؛ درباره شراب و قمار از تو سؤال مى‏ كنند، بگو: «در آنها گناه و زيان بزرگى است و منافعى (از نظر مادى) براى مردم در بردارد (ولى) گناه آنها از نفعشان بيشتر است. (بقره،219) البته درباره حرمت شرب خمر آیات دیگری نیز وجود دارد. ر.ک: نحل،آیه67 و نساء، آیه43 و مائده، آیه90

[2] . فرقان، آیه70: إِلَّا مَن تَابَ وَ ءَامَنَ وَ عَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيَِّاتِهِمْ حَسَنَاتٍ  وَ كاَنَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا؛ مگر كسانى كه توبه كنند و ايمان آورند و عمل صالح انجام دهند، كه خداوند گناهان آنان را به حسنات مبدّل مى‏ كند و خداوند همواره آمرزنده و مهربان بوده است!

[3] . گناهان کبیره، عبدالحسین دستغیب، ج2، ص119