چندی پیش به نقل یکی از خطبا داستان عجیبی از مرحوم علامه عسکری (ره) شنیدم که بعد از گذشت مدتی کلیپ تصویری این داستان از خود مرحوم علامه عسکری بدستم رسید که خودشان این داستان را نقل می کنند.

قضیه از این قراره که در ایامی به مرحوم علامه فشارهای روحی زیادی آمده بود که ایشان مرگ خود را از خداوند خواستار بودند. بعد از گذشت مدتی بی بی دو عالم حضرت فاطمه (سلام الله علیها) در عالمی که خود ایشان می گویند «نمی دانم بیداری بود یا خواب!» به حضور ایشان می آیند.

علامه در این کلیپ تصویری قضیه را اینگونه نقل می کنند:

خوابیده بودم یه وقت دیدم که اتاق یه روشنایی زردی پیدا شد. مهتاب ولی زرد رنگ. دیدم حضرت زهرا (سلام الله علیها) اومد. پاشدم خودم انداختم پاشو ببوسم نگذاشت. دستش رو داد بوسیدم. گفتم به ایشون که به زبون عربی « اُماه خذینی إلیک» منو از این دنیا ببر. فرمود «کلا» نه. «إنّ لک أجلا ستقضی» یه عمر داری باید بکنی. «و أعمالا ستقوم بها» کارهایی هم می کنی[1]. «ثم یسیر آخر امرک إلینا و إلیّ» بیدار شدم. نمی فهمم که بیدار بود چی بود. گریه کردم.

دانلود کلیپ تصویری (1.35 مگابایت)