حمیدرضا فلاح

حمیدرضا فلاح

حمیدرضا فلاح تفتی

عاقبت منکرین فضیلت گریه بر سیدالشهداء

تعداد بازدیدها: 4,305 مشاهده

علامه مجلسی (ره) در کتاب شریف «بحارالأنوار» داستان فردی که منکر فضیلت گریه بر حضرت سیّدالشهدا (علیه السّلام) شد را اینگونه نقل می کند:

سیّد علی حسینی گوید: با عدّه ای از مؤمنان مجاور حرم حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السّلام) بودیم. روز دهم محرم (عاشورا) یکی از همراهان شروع کرد به خواندن مقتل حضرت امام حسین (علیه السّلام)، به روایتی از حضرت باقر (علیه السّلام) رسید که آن حضرت فرموده است: «هر کس دیدگانش بر مصیبت حضرت حسین (علیه السّلام) به اندازه یک بال مگس اشک بریزد خداوند گناهان او را هرچند به اندازه کفهای روی دریا باشد خواهد بخشید». در آن مجلس مرد نادانی بود که مدّعی علم و دانش بود، ولی چیزی نمی فهمید، گفت: این روایت صحیح نیست و عقل نمی تواند آن را باور داشته باشد، بحث و جدال در این باره زیاد شد و از آن مجلس پراکنده شدیم در حالی که او بر عناد و تکذیب خود نسبت به حدیث اصرار داشت. آن مرد در آن شب خواب دید که قیامت برپا شده و مردم در زمین صاف و هموار بدون فراز و نشیب همگی محشور شده اند، ترازوها نصب شده، صراط کشیده شده، دستگاه های سنجش و حساب نهاده شده، نامه های اعمال پخش شده، دوزخ برافروخته گردیده و بهشت زیور یافته است. وی در گرمای شدیدی قرار گرفته و به سختی تشنه شده است، دنبال آب می گردد ولی نمی یابد. به چپ و راست نگاه کرده حوضی بزرگ با طول و عرض فراوان می بیند، با خود می گوید این همان حوض کوثر است، آب سردی که از برف خنک تر از عسل شیرین تر می باشد می بیند. در کنار حوض، دو مرد و یک زن که نور وجودشان بر تمامی محلوقات می تابد ایستاده اند، لباس سیاه بر تن داشته و غمناک و محزون هستند، با خود می گوید: اینان کیستند؟ به گفته می شود ایشان حضرت محمّد مصطفی (صلّی الله علیه و آله) و این علی مرتضی (علیه السّلام) و این زن فاطمه زهرا (علیها سلام) است، با خود می گوید چرا اینها را سیاه پوش و گریان و غمناک می بینم؟ گفته می شود: مگر امروز عاشورا، روز کشته شدن حسین (علیه السّلام) نیست اینان به خاطر آن غمگین و محزونند.

نزد حضرت فاطمه سیدة نساء العالمین (علیها سلام) می رود و عرض می کند: ای دختر رسول خدا، تشنه هستم، حضرت با بی اعتنایی نگاه به او کرده و می فرماید: تو همانی که فضیلت گریه بر مصیبت فرزندم حسین و پاره تنم و نور چشمم را که به ظلم و ستم شهید و کشته شده منکر هستی؟! خداوند کشندگان و ستم کنندگان و بازدارندگان او را از نوشیدن آب لعنت کند.[1]

مطلب ما را در خبرگزاری رسا مطالعه کنید.


[1]. بحارالأنوار، ج44، ص293 به نقل از فاطمه زهرا (سلام الله علیها) سرور دل پیامبر (صلّی الله علیه و آله)، ص414.

حمیدرضا
موضوعات: مذهب
مطالب مرتبط
  • عنایت امام زمان به روضه حضرت اباالفضل

    عنایت امام زمان به روضه حضرت اباالفضل

    اين تشرّف از مهم‏ترين و روح‏ افزاترين رويدادهاى زندگانى مرحوم فشندى (ره) است. تشرّف حاضر، به‏ سبب بعضى از جنبه ‏هاى منحصر به فرد كه به برخى از آنها اشاره خواهد شد مورد توجه تعداد زيادى از شيفتگان امام عصر (علیه السلام) مى ‏باشد. آيت الله ناصرى دولت‏ آبادى ماجراى اين تشرّف را خود، مستقيما از زبان حاجى شنيده و در كتاب «آب حيات» آورده است. همچنين جناب قاضى زاهدى نيز آن را از زبان خود آن مرحوم شنيده و در كتاب خود نقل كرده است. ما اينك تلفيق دو روايت را جهت تتميم آن، براى خوانندگان محترم مى ‏آوريم. حاج محمد على فشندى تهرانى مى ‏گويد: سال اولى كه به «مكه مكرمه» مشرّف شدم، از خداى مهربان در آنجا خواستم كه توفيق دهد تا در سال‏ هاى بعد نيز، تا بيست سفر به مكّه بيايم تا شايد اميرالحاج و

    … ادامه مطلب …

  • ماجرای توسل به حضرت اباالفضل و شفای چشم یکی از علما

    ماجرای توسل به حضرت اباالفضل و شفای چشم یکی از علما

    آیت الله العظمی شبیری زنجانی (دام ظله) در جلد سوم کتاب «جرعه ای از دریا» می نویسد: مرحوم حاج میرزا فخرالدین جزایری فرزند آسید علی جزایری است که از علمای درجه اول تهران بود و این قضیه را ایشان نقل می ‌کرد که یک وقت ناراحتی چشم پیدا کردم. پیش دکتر امین الملک (که زمانی وزیر بهداری بود) رفتم. وی متخصص چشم و اولین چشم پزشک تهران بود و بعدا به دکتر مرزبان لقب پیدا کرد. دکتر امین الملک چشمم را عمل کرد. حاج میرزا فخرالدین می‌ گفت: من از حاج آقا جمال اصفهانی ـ برادر حاج آقا نورالله و آقا نجفی اصفهانی ـ شنیده بودم که خواندن این ابیات برای توسل به حضرت اباالفضل العباس علیه السلام خیلی مؤثر است: ای ماه بنی هاشم خورشید لقا عباس ….. ای نور دل حیدر شمع شهدا عباس از محنت و درد وغم

    … ادامه مطلب …

  • شب قدر شب گناه نیست!

    شب قدر شب گناه نیست!

    صاحب کتاب «ابوب الجنان» که کتاب بسیار پربار و نایابی است می نویسد: جوان بی تقوایی که به خیر و سعادت خود در زندگی اهمیتی نمی داد و ملاحظه چیزی را نمی کرد، بر اثر چشم چرانی به دختری دل بسته بود، ولی آن دختر تن به خواسته نامشروع او نمی داد. شبی از شب های قدر که وقت بیداری و مناجات و قرآن و گریه و درد دل با خداست و مردم همگی در مساجد و مجالس احیاء جمع شده بودند، این جوان که دیده بود والدین آن خانم زودتر از منزل خارج شده اند راه را بر این دختر که قصد داشته به تنهایی مسیر بین خانه و مسجد را طی کند بست. دختر که دید کاری از دستش ساخته نیست در پاسخ به خواسته آن جوان گفت: امشب شب احیاء و شب گرفتن برات است. آیا انصاف

    … ادامه مطلب …

  • سفارش امام زمان در نیکی به پدر

    سفارش امام زمان در نیکی به پدر

    آقای سید محمد موسوی نجفی معروف به هندی که از اتقیای علما و ائمه ی جماعت حرم امیرالؤمنین علیه السّلام است نقل کرد از جانب شیخ باقر فرزند شیخ هادی کاظمینی مجاور نجف اشرف و ایشان از شخص مورد اعتمادی که به دلاکی اشتغال داشت. آن شخص را پدر پیری بود که هیچ گونه کوتاهی نسبت به خدمتگزاری او نمی کرد، حتی خودش برای او آب در مستراح می برد و منتظر می شد تا خارج شود و به مکانش برساند. پیوسته ملازم خدمت او بود، مگر در شب چهارشنبه که به مسجد سهله می رفت و در آن شب به واسطه ی اعمال مسجد سهله و شب زنده داری در آنجا، از خدمت معذور بود؛ ولی پس از مدتی ترک کرد و دیگر به آنجا نرفت. از او پرسیدم: ـ چرا رفتن به مسجد سهله را ترک کردی؟ گفت:

    … ادامه مطلب …

  • دستور آیت الله بهجت برای پیدا شدن گمشده

    دستور آیت الله بهجت برای پیدا شدن گمشده

    شاید این مطلب برای برخی از بینندگان تعجّب آور باشد که حتی برای پیدا کردن وسایل گمشده دستور و رهنمودی وجود داشته باشد اما بارها خودم یا خانواده ام وسایل و یا اشیاء گرانبهائی گم کرده ایم و با توسل به این دستور مرحوم آیت الله بهجت (رضوان الله تعالی علیه) گمشده های خود را پیدا کرده ایم! بنده اطمینان دارم اگر کسی با عقیده به این دستور عمل کند یقیناً به مقصود خود خواهد رسید. آیت الله محمدی ری شهری در کتاب «زمزم عرفان»، دستور مرحوم آیت الله بهجت (رضوان الله تعالی علیه) را اینگونه عنوان کرده اند: آیت الله بهجت در دیداری فرمودند: «أَصْبَحْتُ فی أَمانِ الله، أَمْسَیْتُ فی جِوارِ اللهِ»[1] هفت بار، برای پیدا کردن گمشده خوب است. یکی می گفت[2]: با کسی کار داشتم. نه اسمش را می دانستم و نه جایش را. از صبح تا

    … ادامه مطلب …

  • آیا می دانی روز عاشورا با من چه کردند؟!

    آیا می دانی روز عاشورا با من چه کردند؟!

    مرحوم سیّد محمدابراهیم قزوینی (متوفی1360 ه.ق) در صحن مطهّر حضرت اباالفضل علیه السّلام امام جماعت بودند و مرحوم آقا شیخ محمدعلی خراسانی (متوفی 1383) که واعظی بی نظیر بود، بعد از نماز ایشان منبر می رفت. یک شب، مرحوم واعظ خراسانی مصیبت حضرت اباالفضل علیه السّلام را خوانده و از اصابت تیر به چشم مقدّس آن حضرت یاد کرده بود. مرحوم قزوینی، که سخت متأثّر شده و بسیار گریه کرده بود، به ایشان گفته بود: چنین مصیبت های سخت را که سند خیلی قوی هم ندارد چرا می خوانید؟! شب در عالم رؤیا به محضر مقدّس حضرت اباالفضل علیه السّلام مشرّف شده بود، آقا خطاب به ایشان فرموده بود: سیّد ابراهیم! آیا تو در کربلا بودی که بدانی روز عاشورا با من چه کردند؟! پس از آنکه دو دستم از بدن جدا گردید، سپاه دشمن مرا تیر باران کردند، در

    … ادامه مطلب …

  • 8 نظر برای این مطلب
  • رهرو
    آذر 6ام, 1390 در 1:00 ب.ظ

    سلام واقعا جالب بود
    يا حق

      [پاسخ]

      جواد
      آذر 6ام, 1390 در 3:06 ب.ظ

      سلام
      نوکرم حاج آقا… احوال پرس شما از سید علی هستیم.
      التماس دعا

        [پاسخ]

        صحرايي
        آذر 11ام, 1390 در 4:07 ب.ظ

        http://rasanews.ir/Nsite/FullStory/?Id=118034

        عاقبت منکران فضیلت گریه بر سیدالشهدا

          [پاسخ]

          هادی
          آذر 11ام, 1390 در 7:14 ب.ظ

          سلام حمید جان.من هادی بچه پاکلک! هستم. چیزی که ما از ائمه میدونیم بخشندگی و بزرگیشونه. فکر نکنم اونا حاضر باشن کاری که یزید با حسین کرد رو با پیروانشون انجام بدن. حتی حاضر نیستن آب رو به روی کافر ببندند و اگر این کار رو بکنن و این داستان حقیقت باشه پیروی ما از اونها گناه بزرگی محسوب میشه. گریه بر امام حسین(ع) به درونیات و عقاید شخصی هر کس مربوط میشه و نمیشه دیگران رو به خاطر این موضوع بازخواست کرد.
          موفق باشی.
          ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
          پاسخ: با عرض سلام و ادب خدمت شما دوست قدیمی و هم محله ای جناب سیّد هادی میردهقان.
          چند نکته به ذهن حقیر نسبت به مطلبی که از علامه مجلسی (ره) نقل کردم رسید که نسبت به نقد شما عرض کنم.
          1. گاهی انسان منکر مسئله ای می شود که مربوط به دین و مذهب نمی شود خب عواقب این انکار در حد همان مسئله هست ولی گاهی مسئله انکار شده مربوط به مذهب و شعائر دین می شود خب عواقب آن نسبت به مسائل دیگر فرق خواهد کرد. حال اگر این مسئله بین علمای مذهب قطعی باشد یعنی روایات در مورد آن متواتر یا متضافر«متعدد» باشد عواقب آن شدیدتر است تا جایی که اگر فردی منکر ارکان و مسلمات دین شود از اسلام خارج و کافر خواهد بود.
          2. اگر فردی مسئله ای که مربوط به اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) می شود را منکر شود در صورتی که از روی علم و اجتهاد و تلاش فرد باشد و این انکار او خلاف واقع باشد در پیشگاه خداوند متعال و اهل بیت (علیهم السلام) معذور می باشد. البته این در صورتی است که دیگران با بحث علمی که با او می کنند نتوانند دلیل قانع کننده به وی ارائه دهند.
          3. اگر فردی از روی عناد و سرکشی روایتی را منکر شود و بر عناد خود باقی بماند خب این فرد گنه کار است و این انکار او مستوجب عذاب است زیرا نه تنها خود بلکه دیگران رو با این انکار خود به ورطه گمراهی می کشاند.
          4. این مسئله هم در روایت بر آن تأکید شده که ائمه (علیهم اسلام) فرمودند اگر روایتی را نفهمیدید یا با عقلتان به اصطلاح جور در نیامد شتاب زده منکر نشوید و به خود ما اهل بیت (علیهم اسلام) برگردانید.
          5. اگر دقت کنید در این داستانی که علامه مجلسی (ره) نقل کرده اند نظر لطف و رحمت ائمه (علیهم السلام) شامل این فرد منکر شده که با این خواب او را نسبت به انکارش متذکر شدند تا دست از عناد خود بردارد و توبه کند و با ایمان کامل از دنیا برود. از طرفی اینگونه تذکرات که به صورت خواب یا مکاشفه یا حتی مستقیم از سوی خود معصوم به بعضی افراد نسبت به خطای عملشان داده شده زیاد است چنانکه یک نمونه از آن را در پست قبلی با عنوان «تذکر سیدالشهدا به علامه میرجهانی» متذکر شدیم.
          انشاالله موفق باشید
          فلاح تفتی

            [پاسخ]

            مهدي منتظران
            اردیبهشت 25ام, 1391 در 4:57 ب.ظ

            با سلام
            با تبريك ايام ميلاد بانوي فاضله دوعالم خانم حضرت فاطمه سلام الله عليه
            اگر مايل هستيدآدرس سايت را در پيوند خود قرار دهيد.
            http://www.farhangyar.ir
            منظرگاه مديريتي خوبي داريد. موفق باشيد.

              [پاسخ]

              عاقبت منکرین فضیلت گریه بر سیدالشهداء – نورآسمان
              آذر 17ام, 1391 در 8:16 ب.ظ

              […] و ستم کنندگان و بازدارندگان او را از نوشیدن آب لعنت کند.[۱] [۱]. بحارالأنوار، ج۴۴، ص۲۹۳ به نقل از فاطمه زهرا (سلام […]

                عاقبت منکرین فضیلت گریه بر سیدالشهداء « nooreaseman
                آذر 17ام, 1391 در 9:15 ب.ظ

                […] علامه مجلسی (ره) در کتاب شریف «بحارالأنوار» داستان فردی که منکر فضیلت گریه بر حضرت سیّدالشهدا (علیه السّلام) شد را اینگونه نقل می کند: سیّد علی حسینی گوید: با عدّه ای از مؤمنان مجاور حرم حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السّلام) بودیم. روز دهم محرم (عاشورا) یکی از همراهان شروع کرد به خواندن مقتل حضرت امام حسین (علیه السّلام)، به روایتی از حضرت باقر (علیه السّلام) رسید که آن حضرت فرموده است: «هر کس دیدگانش بر مصیبت حضرت حسین (علیه السّلام) به اندازه یک بال مگس اشک بریزد خداوند گناهان او را هرچند به اندازه کفهای روی دریا باشد خواهد بخشید». در آن مجلس مرد نادانی بود که مدّعی علم و دانش بود، ولی چیزی نمی فهمید، گفت: این روایت صحیح نیست و عقل نمی تواند آن را باور داشته باشد، بحث و جدال در این باره زیاد شد و از آن مجلس پراکنده شدیم در حالی که او بر عناد و تکذیب خود نسبت به حدیث اصرار داشت. آن مرد در آن شب خواب دید که قیامت برپا شده و مردم در زمین صاف و هموار بدون فراز و نشیب همگی محشور شده اند، ترازوها نصب شده، صراط کشیده شده، دستگاه های سنجش و حساب نهاده شده، نامه های اعمال پخش شده، دوزخ برافروخته گردیده و بهشت زیور یافته است. وی در گرمای شدیدی قرار گرفته و به سختی تشنه شده است، دنبال آب می گردد ولی نمی یابد. به چپ و راست نگاه کرده حوضی بزرگ با طول و عرض فراوان می بیند، با خود می گوید این همان حوض کوثر است، آب سردی که از برف خنک تر از عسل شیرین تر می باشد می بیند. در کنار حوض، دو مرد و یک زن که نور وجودشان بر تمامی محلوقات می تابد ایستاده اند، لباس سیاه بر تن داشته و غمناک و محزون هستند، با خود می گوید: اینان کیستند؟ به گفته می شود ایشان حضرت محمّد مصطفی (صلّی الله علیه و آله) و این علی مرتضی (علیه السّلام) و این زن فاطمه زهرا (علیها سلام) است، با خود می گوید چرا اینها را سیاه پوش و گریان و غمناک می بینم؟ گفته می شود: مگر امروز عاشورا، روز کشته شدن حسین (علیه السّلام) نیست اینان به خاطر آن غمگین و محزونند. نزد حضرت فاطمه سیدة نساء العالمین (علیها سلام) می رود و عرض می کند: ای دختر رسول خدا، تشنه هستم، حضرت با بی اعتنایی نگاه به او کرده و می فرماید: تو همانی که فضیلت گریه بر مصیبت فرزندم حسین و پاره تنم و نور چشمم را که به ظلم و ستم شهید و کشته شده منکر هستی؟! خداوند کشندگان و ستم کنندگان و بازدارندگان او را از نوشیدن آب لعنت کند.[۱] […]

                  یاعلی
                  بهمن 2ام, 1393 در 3:39 ق.ظ

                  امام حسین علیه السلام:انا قتل العبرات من کشته اشکم
                  اگر مسئله گریه بر تمام حسین چیز مهمی نبود امام سجاد در تمام طول عمرش
                  گریه بر مظلومی پدرش ابی عبدالله الحسین نمیکرد
                  آب میدیدند گریه میکردند ویاد تشنگی پدر گرامیشان میافتادند
                  گوسفند را درحال ذبح کردن میدیدند گریه میکردند ومیفرمودند پدرم لب تشنه سر از بدنش جدا کردند
                  و…قص علی هذا

                    [پاسخ]

                  • نظر بدهيد
                  • نام:
                    ایمیل:
                    وبسایت:





                    استفاده از مطالب وبگاه ما با ذکر منبع بلامانع می باشد
                    Copyright © 2014 - 2015 Hr-Fallah.ir
                    Designer : Mohammad Rafiei